Na vijf nederlagen op een rij heeft NEC eindelijk weer eens de drie punten gepakt. De Nijmegenaren waren zondagmiddag in eigen huis met 3-1 te sterk voor Heracles Almelo.

NEC begon sterk aan de wedstrijd. De Nijmegenaren kregen binnen vijf minuten een goede kans via Arnaut Groeneveld, die tegen Heracles Almelo zijn debuut in de basis maakte, maar zijn poging ging naast het doel van Bram Castro. De 1-0 leek in de lucht te hangen, maar het doelpunt zou aan de andere kant vallen.

André Fomitschow hield Brandley Kuwas bij zijn shirt vast binnen de zestien en scheidsrechter Pol van Boekel wees naar de stip. Samuel Armenteros liet het buitenkansje niet onbenut: 0-1. Ook na de plotselinge achterstand bleef NEC de betere ploeg. De mannen van Peter Hyballa zetten de Heraclieden onder druk en durfden voor de aanval te kiezen.

Groeneveld was dichtbij de gelijkmaker, maar de schoen van Castro stond de verdiende 1-1 in de weg. Even later kwam alsnog de beloning voor NEC. Het goed voorbereidende werk van Michael Heinloth werd door Julian von Haacke, via de knie van Mike te Wierik, tot doelpunt gepromoveerd. Even later was de aangever de gevierde man. Heracles kreeg de bal niet goed weg, waardoor Heinloth de bal oppikte op de rand van de zestien. De back twijfelde geen moment en haalde hard uit. Castro was kansloos op zijn schot en zo boog NEC nog voor rust de achterstand om in een 2-1 voorsprong.

Na rust was er een gelijkwaardige strijd. Heracles kroop iets meer uit de schulp, zonder echt tot grote kansen te komen. De thuisploeg bleef echter de bovenliggende partij. De Nijmegenaren namen na rust wat gas terug, zonder de controle over de wedstrijd te verliezen. De mannen van Hyballa wachtten geduldig op een kansje om de voorsprong te vergroten.

En dat lukte ook. De vrije trap van Von Haacke werd door Justin Hoogma achter zijn eigen doelman gekopt. Na de 3-1 achterstand was het geloof bij Heracles op een gelijkspel weg. De Nijmegenaren kwamen in de slotfase niet meer in de problemen en pakten eindelijk weer eens de drie punten.

Door: Ilona van der Werf