Francesco Totti heeft zijn laatste wedstrijd gespeeld in het shirt van AS Roma. Zondagmiddag nam hij afscheid van zijn club, de enige club waar de Italiaan voor heeft gespeeld. Na een emotionele speech bedankte hij nog één keer zijn supporters tijdens een indrukwekkende ereronde.

"Daar zijn we dan", begon de veertigjarige clublegende aan zijn emotionele speech. "Het moment is daar. Het moment waarvan ik hoopte dat het nooit zou komen, is hier. De afgelopen dagen is veel over me gezegd. Prachtige dingen. Jullie stonden achter me, steunden me in zware tijden en daarom wil ik 'dank je wel' zeggen tegen iedereen. Ik heb in m'n eentje als een gek zitten huilen. Je vergeet 28 van zulke jaren niet zomaar."

Totti erkende dat hij het moeilijk vond om zijn tijd bij AS Roma in woorden uit te drukken: "Ik heb geprobeerd mezelf uit te drukken met mijn voeten. Dat gaat me gemakkelijker af. Weet je wat mijn favoriete speelgoed was als jochie? Een voetbal! En dat is het nog steeds. Maar op een gegeven moment moet je opgroeien. Dat is wat me is verteld. Uiteindelijk heeft de tijd het besluit genomen."

"Vervloek de tijd. Diezelfde tijd die we op 17 juni 2001 zo snel voorbij wilden zien gaan. Ik kon niet wachten tot de scheidsrechter drie keer op zijn fluit blies. Ik krijg nog steeds kippenvel van dat moment", stond Totti nog een keer stil bij de gewonnen landstitel, de grootste prijs die hij won met Roma. "Ik heb mezelf de afgelopen maanden afgevraagd waarom ik uit deze droom ontwaakt word. Weet je nog hoe het voelde om als kind over iets prachtigs te dromen, totdat je moeder je wakker maakte omdat je naar school moest? Je probeert weer in slaap te vallen, maar je zult nooit terugkeren in die droom. De spreuk is voorbij."

"Sta me toe om een beetje bang te zijn. Ik heb jullie nodig en de warmte die jullie me altijd hebben getoond. Dan kan ik de bladzijde omslaan en een nieuw avontuur aangaan. Het was een eer om aanvoerder te zijn van dit team. Jullie zullen voor altijd deel uitmaken van mijn leven. Ik heb dan misschien geen plezier meer met mijn voeten, maar mijn hart blijft hier altijd liggen. Nu neem ik de trap naar beneden en betreed ik de kleedkamer die mij verwelkomde als kind. Ik vertrek als een man", besloot de zichtbaar emtotionele Totti zijn speech.