Zeven seizoenen lang stond Pa-Modou Kah in het hart van de verdediging van Roda JC. In Limburg maakte Kah alles mee: van een bekerfinale tot het ontsnappen aan degradatie. Voetbal.com zocht de verdediger op.

In de winter van het seizoen 2004/2005 tekende een onbekende naam bij Roda JC. Pa-Modou Kah kwam over van het Zweedse AIK Solna en groeide in Limburg al snel uit tot een rots in de branding. De carrière van de in Gambia geboren Kah kreeg dus gestalte in Scandinavië. "Mijn vader was ook profvoetballer. Skeid Oslo zag hem spelen op een toernooi, toen hij daar was met het nationale team van Gambia. Mijn vader verhuisde vervolgens naar Noorwegen en ik ging op achtjarige leeftijd mee."

Ook het talent van Kah junior werd al snel opgemerkt. Vålerenga IF werd de eerste profclub van de verdediger, waar hij al op negentienjarige leeftijd debuteerde. "In die tijd was het nog anders om door te breken. Er waren niet veel buitenlandse jongens die dat lukten. Het was toen nog heel moeilijk om als jongen van de club het eerste te halen. Mij is het wel gelukt en daar ben ik trots op."

Opgepikt door Roda JC
Na het debuut in het betaalde voetbal, speelde Kah nog vijf jaar in Scandinavië. Bij AIK Solna kreeg Roda JC de robuuste verdediger in het vizier, de formatie uit Kerkrade nam hem per januari 2005 over. De samenwerking zou uiteindelijk zeven seizoenen duren. Kah twijfelde niet toen de Eredivisie op zijn pad kwam. "De Nederlandse competitie was een hele mooie competitie om in te spelen. Nederland speelde goed voetbal en ik vond het ook een mooi land om te wonen. Destijds speelde je ook echt tegen hele goed tegenstanders in de Eredivisie: Luis Suárez, Wesley Sneijder, Rafael van der Vaart, Salomon Kalou, Dirk Kuyt, dat soort spelers."

Kah viel al snel op bij Roda en werd een publiekslieveling. De verdediger schuwde geen enkele tegenstander, maar ook zijn eigen ploeg moest er soms aan geloven. Op bezoek bij Ajax (4-2) kreeg Kah een aanvaring met doelman Bram Castro. Scheidsrechter Dick Jol moest eraan te pas komen om de twee uit elkaar te halen. Ook trainer Harm van Veldhoven kreeg te maken met Kah, die niet vijf minuten voor tijd wilde invallen.

"Dat soort dingen gebeuren in het voetbal. Het is jaren geleden, maar ik wilde niet zomaar niet invallen. Mensen die mij kennen, weten dat ik niet zo ben. Ik geef altijd alles om te spelen. Ik vond het toen niet eerlijk en dat ging door mij heen. Het was een bepaalde situatie waarvan je achteraf kan zeggen dat ik het misschien anders had moeten doen. Ik heb het uitgesproken met de trainer en zo was het goed."

Hét doelpunt
De verdediger maakte al helemaal een onuitwisbare indruk in Nederland, door op 16 april 2011 een weergaloos doelpunt te maken. In het eigen Parkstad Limburg scoorde Kah met een omhaal, gevolgd door bijzonder juichen. Kah ging niet compleet uit zijn dak, maar gaf zijn ploeggenoten een formele hand. Het was de mooiste van zijn twaalf doelpunten in de Eredivisie.

"Die hele dag was geweldig. Ik had vrienden uitgenodigd om de wedstrijd te bekijken. Ze hadden niet verwacht dat ik zo’n doelpunt zou maken.  Het is een herinnering voor het leven voor mij. Als je nu denkt aan Pa-Modou Kah, denk je ook aan die omhaal in plaats van alleen die verdediger."

"Na zo’n mooi doelpunt heb je veel gedachten die overal heen vliegen.  Ik dacht ‘gewoon handje schudden, lijkt me mooi.’ Dat is niet wat je hebt ingepland in je hoofd, dat gebeurt gewoon. Als je een doelpunt maakt komt alles van je af."

Vertrek uit Nederland
Na precies tweehonderd wedstrijden voor Roda JC, komt er vanuit Qatar een aanbod dat Kah niet kan weigeren. Hij vertrekt uit Nederland en gaat aan de slag bij Al-Khor. Later worden ook Qatar SC en Al-Wahda, beide actief in het Midden-Oosten, zijn werkgevers.  "Ik ging weg om het geld. Je gaat niet naar Qatar voor de sportieve ambities, je gaat daar geld pakken. Dat is heel simpel, dat doet iedereen die daar heen gaat."

Door de transfer kwam er een einde aan een lang en trouw dienstverband bij Roda. Kah kijkt met een fijn gevoel terug aan zijn tijd in Nederland. "Ik heb de beste tijd van mijn carrière in Nederland gehad. Ik heb alles meegemaakt bij Roda. We hebben een bekerfinale gespeeld, maar zijn ook ontsnapt aan degradatie. Uit bij Feyenoord gaf niemand meer een cent om ons, maar we bleven erin. Ook mijn doelpunt tegen VVV was een hoogtepunt."

Via Portland Timbers en Vancouver Whitecaps kwam Kah in de MLS terecht, waar hij zijn actieve spelerscarrière beëindigde. Toch is hij nog zeker actief in het voetbal. Als assistent van het tweede elftal van Vancouver Whitecaps staat Kah nog altijd op het voetbalveld. "Ik heb twintig jaar gevoetbald, dus ik ben blij. Maar het wat was tijd om te stoppen. Ik denk er nu zeker over na om terug te keren naar Nederland als trainer. Ik voel clubliefde voor Roda."

Deel I: Björn Vleminckx 
Deel II: Melvin Platje 
Deel III: Lars Veldwijk 
Deel IV: Roly Bonevacia 
Deel V: Roy Beerens 
Deel VI: Pa-Modou Kah

Door: Pim Westenberg