Toen Feyenoord in het seizoen 2001/2002 de UEFA Cup, de voorloper van de huidige Europa League, won, was Pierre van Hooijdonk de absolute vedette van de Rotterdammers. Gedurende het toernooi was hij heel belangrijk met zijn doelpunten.

In totaal maakte de boomlange spits er acht, waarmee hij ook topscorer werd van de UEFA Cup. Zijn twee doelpunten in de finale tegen Borussia Dortmund, die nota bene in De Kuip werd gespeeld, zullen voor altijd in het geheugen gegrift staan. Maar de meest spectaculaire treffer maakte hij in de derde ronde van het toernooi op bezoek in Duitsland bij SC Freiburg.

Op 6 december 2001 verdedigde Feyenoord een 1-0 voorsprong vanuit de thuiswedstrijd. Het team van Bert van Marwijk leek in de derde ronde van dat toernooi te worden uitgeschakeld, want opponent SC Freiburg was op 2-0 gekomen door treffers van Sebastian Kehl en Levan Kobiashvili. Ruim een half uur voor tijd zette Van Hooijdonk zich achter een vrije trap die hij vanuit een onmogelijke positie ineens op goal leek te gaan schieten. Hij scoorde, en het commentaar van Evert ten Napel maakt de treffer nóg mooier.

"Het is niet een positie van waaruit je direct kan scoren, want ik zou niet weten hoe Van Hooijdonk de bal vanaf deze plek langs die grote lange doelman Golz zou moeten krijgen. Zo dus, goede genade! Daarmee loochenstraft Van Hooijdonk alle speculaties en wordt 'ie geknuffeld. Als een granaat gaat ie erin. Achttien karaats, werkelijk schitterend, een tien!"