Waar Vitesse in de strijd om plek drie met minder dan drie punten niets op zou schieten, moeten de Arnhemmers het doen met slechts één punt. Op zaterdagavond had Vitesse tegen FC Groningen een eigen doelpunt van de bezoekers nodig om er een 1-1 uit te slepen.

In eigen huis was Vitesse direct dominant. De thuisploeg begon de wedstrijd met veel balbezit, maar kwam daarmee niet in de buurt van FC Groningen doelman Sergio Padt. Toen FC Groningen zelf voor het eerst aan aanvallen dacht, lag de bal er ook direct in. Een korte corner kwam via Albert Rusnák strak voor het doel, waar Rasmus Lindgren de meest oplettende was. Vlak voor doelman Eloy Room dook hij slim op, om de bal vervolgens eenvoudig binnen te tikken.

Na deze treffer bleef Vitesse voornamelijk aan de bal, maar de thuisploeg was zeer slordig. Veel slechte passes en uitglijdende spelers zorgden ervoor dat Vitesse nauwelijks echt aan voetballen toe wist te komen. Door een slordigheid van Marko Vejinović kwam FC Groningen zelfs bijna op 0-2, maar de hoek voor Rusnák bleek net te lastig om Room wederom te passeren. Pas vlak voor rust kreeg Vitesse een echt grote kans, nadat Zakaria Labyad vanaf rechts goed Bertrand Traoré wist te bereiken. Traoré dook vlak voor Padt op, maar schoot van dichtbij vol tegen de keeper aan.

In de tweede helft kroop FC Groningen steeds meer uit haar schulp. Net na de rust kreeg Traoré nog een hele grote kans voor de thuisploeg, maar verder was het voornamelijk FC Groningen wat aanvallend een vuist wist te maken. Mimoun Mahi, Danny Hoesen en Tjaronn Chery gunden de verdedigers van Vitesse weinig rust. Aan de andere kant beperkte Vitesse zich voornamelijk tot afstandsschoten, die allemaal recht op Padt afgevuurd werden.

Ruim tien minuten voor tijd bracht het nodige geluk Vitesse de gelijkmaker. Na een rommelige situatie in de zestien van Groningen viel de bal voor de voeten van Labyad. De buitenspeler schoot goed in, maar deed dat tegen de paal. De bal die daarna terug het veld in kwam, stuiterde tegen de rug van Padt aan en daarna in het lege doel. Labyad vierde hierna zijn feestje, maar kreeg het doelpunt logischerwijs niet achter zijn naam.

Na de gelijkmaker veranderde de wedstrijd in een echt potje vechtvoetbal. Echte kansen kwamen er niet meer, maar beide ploegen gingen wel tot het gaatje om de zege nog te forceren. De puntendeling aan het einde van de wedstrijd was terecht, maar voor beide ploegen vooral onbevredigend.

Door: Dennis Korpel