Als middelmatige voetballer plotseling bij AC Milan belanden. Het overkwam Harvey Esajas. Toen de linksback bij de Italiaanse club arriveerde, had hij al jaren geen bal meer aangeraakt en woog hij honderddertig kilogram. Na maanden zwoegen kwam de beloning: zijn debuut voor de Rossoneri.

Esajas stopte met voetballen na mislukte avonturen in Spanje bij CD Móstoles, Zamora CF en Real Madrid B. Als onderdeel van het circus reisde hij vervolgens de wereld rond. Tientallen kilo’s later belde jeugdvriend Clarence Seedorf. "Eigenlijk begon het gewoon als een geintje. Clarence zei tegen Carlo Ancelotti, destijds de trainer van AC Milan: 'Je hebt toch een verdediger nodig? Kijk, hier heb ik er eentje, hij is honderddertig kilo dus hij telt voor twee.'"

Nadat Ancelotti geïnteresseerd raakte in Esajas besloot AC Milan de oud-Feyenoorder fit te maken. "Ik stond elke dag om zeven uur ’s ochtends op om te gaan snelwandelen", hervat de Amsterdammer zijn verhaal tegen Vice Sports. "Daarna mocht ik pas ontbijten: havermoutpap met water en vier eieren, waarvan ik alleen het wit mocht eten. Verschrikkelijk was dat. Maar ja, het feit dat ze me vroegen, was voor mij al zo’n grote eer. Wie zou daar nou niet willen voetballen? Dus heb ik alles gedaan wat ze me vroegen en na vier maanden woog ik nog maar 87 kilo én had ik mijn spiermassa terug. Ik was weer een beest."

De verdediger kreeg een contract en koos ervoor om bij Milan te blijven en elke speelminuut te zien als een cadeau. "Kijk, één minuut bij AC Milan is voor mij meer waard dan tien jaar bij bijvoorbeeld FC Utrecht, met alle respect voor die club. Geloof me, als je tien jaar bij FC Utrecht hebt gespeeld, zou je best wel willen ruilen met mij." De beloning kwam in de wedstrijd tegen Palermo (2-0 winst) voor de Coppa Italia. Als invaller van Massimo Ambrosini speelde hij een kwartier mee. En zo stond hij op het veld met grootheden als Alessandro Nesta, Seedorf, Rui Costa en Alessandro Costacurta.

Ruim tien jaar later is Esajas nog trots op zijn enige wedstrijd voor de Italiaanse grootmacht. "Ik zal altijd Milanista blijven. Ik heb nog altijd contact met mensen van de club en ik ga elk jaar nog een paar keer terug naar Milaan. Ik ben en blijf voor altijd speler 811 in de geschiedenis van de club, dat pakt niemand mij meer af. Als de hele wereld vergaat ben ik nog steeds nummer 811. Mijn naam blijft."