Eliaquim Mangala heeft een gehandicapt broertje, Daniel, en hij is een inspiratiebron voor de sterke verdediger van Manchester City. De verdediger is dan erg trots op zijn broer.

In een uitgebreid interview met The Guardian vertelt de Fransman over Daniel en hoe hij gehandicapt is geworden. Mangala groeide op in het noorden van Parijs. "Mijn broer was zeven jaar. Hij hield ervan om voetbal te spelen", aldus Mangala. "Heel veel kinderen in Frankrijk houden ervan. We leefden in een appartement en beneden was een voetbalveldje. Daar speelden we altijd. Toen op een dag, gewoon een normale dag, voetbalden hij met zijn vrienden en de bal ging uit. De bal rolde de parkeergarage in. Deze is ondergronds, want in Parijs is er niet veel ruimte. Het was zijn beurt om de bal te halen, dus hij liep er naar toe en toen gebeurde het. De automatische deuren kwamen omlaag. Hij was te laat om er onderuit te komen."

Mangala weet nog precies wat er gebeurde. "Een deel van zijn hersens zijn afgestorven, omdat er geen lucht meer naar toe kon. Ik weet niet of de deur meerdere keren op hem duwde of dat de deur hem vastklemde, maar zijn hersens kregen geen zuurstof meer. Vanaf die dag is hij gehandicapt. Het was een tragisch ongeluk."

De beestachtige verdediger vertelt verder: "Mijn broer had een voetballer kunnen zijn. Hij had de carrière kunnen krijgen die ik heb. Hij kan alleen niet meer lopen en niet meer praten. Hij woont met mijn moeder in België. Hij zit veel thuis en zit veel in het zorgtehuis. Met kerst zijn we natuurlijk bij elkaar."

Inspiratiebron
Eliaquim Mangala weet dat het misschien gek klinkt. Door het ongeluk is hij keihard geworden en is hij een betere voetballer geworden. "Mijn broer speelt een hele grote rol in mijn leven. Ik wilde altijd al een voetballer worden, maar nu doe ik het ook voor mijn broer. Ik leef de droom voor twee personen. Hij kon een professional worden, maar door het ongeluk kan dat niet meer. Dat heeft mij geïnspireerd om óók voor hem de top te halen. Hij geeft mij kracht op mentaal gebied. Als ik op het veld sta, dan voel ik dat ik voor hem voetbal."

"Dat geldt ook voor mijn moeder. Zij is misschien trots op wat ik heb bereikt, maar ik ben nog trotser op haar. Zij heeft twee kinderen grootgebracht, waarvan één altijd hulp nodig heeft. Dat heeft ze allemaal alleen gedaan."

Manchester City
Vanuit Manchester probeert hij zoveel mogelijk contact te houden met zijn familie. Dat is niet makkelijk. Hij heeft een prijskaart van € 50 miljoen om zijn nek hangen en daar heeft hij moeite mee. Hij wordt daarmee dan ook regelmatig geconfronteerd. "Ik heb dit seizoen 'ok' gespeeld. Mensen zeggen dat ik tijd nodig heb en dat het vanzelf wel komt. Ik heb veertig wedstrijden gespeeld en altijd wel redelijk. Maar als iemand zoveel geld in je investeert, dan wil je nog veel meer terugdoen. Ik ben niet constant genoeg. Dat moet ik wel worden."